پیوتر پوستلینک

پیوترپوستلینک،کوهنورد اخلاق‌گرای لهستانی در کی۲، برودپیک و آناپورنا فداکاری‌اش نسبت به همنوردان و دیگر کوهنوردان را اثبات کرد.

او بعد از جرزی کوکوچکا(کوکوچکا بعد از رینولد مسنر دومین کوهنوردی بود که ۱۴قله‌ی ۸۰۰۰متری رو صعود کرد،او ۴مسیر جدید را در زمستان گشایش کرد) و کریستف ویلیچکی(ویلیچکی پنجمین کوهنوردی بود که ۱۴قله‌ی ۸۰۰۰متری را صعود کرد.او اولین کسی بود که ۳قله‌ی،اورست، کانگچنجونگا و لوتسه را در زمستان صعود کرد)،سومین لهستانی بود که موفق شد ۱۴قله‌ی بالای ۸هزار متری را صعود کند.

در سال۱۹۹۶ وی جان یک کوهنورد ایتالیایی را در مسیرK2 نجات داد. پیوتر کوهنورد مصدوم ایتالیایی را که بر روی طناب‌های ثابت مانده بود با کمک ریچارد پاولوسکی(او از سال۱۹۷۰کوهنورد و مربی صعودهای آلپی و راهنمای کوهستان بوده‌است. ریچارد کوه‌های شمال وجنوب آمریکا، هیمالیا، آلپ،رشته کوه‌های قفقاز،رشته کوه‌های پامیر و تین‌شان بین چین و قرقیزستان را صعود کرد.پاولوسکی ۹قله از قلل ۸۰۰۰متری را صعود کرده است) به کمپ اصلی بازگرداند. او پس از امدادرسانی به سمت قله برگشت و پس از صعود و در هنگام ورود به کشورش جایزه‌ی صعود جوانمردانه را از کمیته‌ی ملی المپیک لهستان دریافت کرد هر چند او معتقد بود رفتار انسانی نیازی به جایزه و تشویق ندارد . 

 

پوستلینک پس از صعود به ۱۲قله‌ی هشت هزارمتری هنگام صعودبه آناپورنا به همراه «پیوتر موراسکی»،شرپا لوتسه و «پیتر همور» نیز به خاطر برف‌کوری لوتسه، شرپای همراهش(عینکش رو اصولی نزده بود) از نزدیکی قله به سمت کمپ پایین برگشت(پیتر همور زودتر به قله رسیده بود) و از صعودی که کمک به تکمیل آلبوم هشت هزاری‌هایش میکرد خودداری کرد.این سومین بار بود که پوستلینک در صعود به آناپورنا ناکام میماند،دوبارش را به خاطر نجات دیگران رها کرده بود.

این حرکت نهایت فداکاری و جوانمردی پیوتر را به گوش کوهنوردان جهان رساند،پیوتر بعدها در مورد این کارش این‌چنین گفت:" من و موراسکی می‌توانستیم وی را تنها گذاشته و قله را صعود کنیم اما پس از آن هیچگاه نمی‌توانستیم از شرم خود را در آینه نگاه کنیم .

«پیوتر» سال بعد به برودپیک صعود کرد و برای چهارمین بار در سال ۲۰۱۰ با صعود به آناپورنا به کار خود در هیمالیا پایان داد ولی حکایت جوانمردی‌های او اعتلابخش راه تمام کوهنوردان جهان خواهد بود.

این هم گوشه‌ای از فداکاری و انسانیت پیوتر موراسکی لهستانی

مارکوس کرونتالر هدایت یک تیم ۹ نفره از کوهنوردان اتریشی را به عهده داشت که میخواستند مسیر " هرمان بول " را روی برودپیک و کوگولیسا بپیمایند .

در ۵ جولای سال ۲۰۰۶ میلادی مارکوس ; سپ و پیتر رسمان حرکت خود را از کمپ۳ برودپیک به سمت قله آغاز کردند . رسمان قبل از دیگران به قله صعود کرد و در راه برگشت خود ; مارکوس و سپ را دید که یک غار برفی در ارتفاع ۷۹۰۰ متری برای خود درست کرده بودند . آنها تصمیم گرفته بودند تا برای صعود به قله در روز بعد ; در آن پناهگاه بیواک کنند . مارکوس و سپ حرکت خود را در ساعت ۷ صبح روز ۷ جولای از محل بیواک آغاز کردند .

سپ درساعت ۳ بعدازظهر به روی قله رسید و مارکوس بعد از نیم ساعت به او ملحق شد . هر دو کوهنورد حدود ساعت ۱۶:۳۰ شروع به فرود آمدن کردند . به فاصله‌ی کمی از قله شرایط جسمی مارکوس رو به وخامت گذاشت و دو کوهنورد با سرعت بسیار کندی به حرکت خود ادامه دادند . سپ حداکثر تلاش خود را برای کمک به رفیقش به کار گرفت تا اورا به پایین برساند اما وقتی آنها به پیشانی قله رسیده بودند شب فرا رسید . مارکوس نتوانست شب را به صبح برساند و در ساعت ۶ صبح روز ۸جولای در دستان سپ از خستگی و تشنگی مفرط جان داد.

سپ به تنهایی به کم کردن ارتفاع ادامه داد اواز پیشانی قله گذشت و در ساعت ۱۰ صبح در ارتفاع ۷۸۰۰ متری ; کوهنوردان لهستانی " پیوتر موراسکی " ; " پیوتر پوستلینک " و " پیتر هامورِ اسلواک" را دید ."موراسکی" از صعود به قله چشم پوشید تا به "سپ" برای برگشتن به کمپ ۳ کمک کند . وقتی لهستانی‌ها این حادثه را گزارش می‌دادند یک کوهنورد اسپانیائی و یک پزشک بنام" جورج اگوچگا"از کمپ اصلی به سرعت حرکت کردند.

«جورج اگوچگا» که از یک صعود سرعتی از کمپ اصلی به قله و برگشتن از همان مسیر در عرض ۲۱ ساعت بسیار خسته بود خود را به منظور مراقبت‌های پزشکی از «سپ» باسرعت به ارتفاع ۷۲۰۰ رسانید . «سپ» نه تنها دچار کم آبی و خستگی مفرط شده بود بلکه ازعارضه‌ی سرمازدگی در دست و پای خود نیز رنج میبرد . جورج بلافاصله از وی مراقبت‌های پزشکی را بعمل آورد و به او کمک کرد تا به کمپ اصلی برگردد . آنها در ساعت ۴ بعدازظهر روز ۹ جولای به کمپ اصلی رسیدند و روز بعد «سپ» را به وسیله بالگرد به اسکاردو منتقل کردند  .

 موراسکی ۶ صعود موفق به ۸۰۰۰متریها داشت که یکی از آنها اولین صعود زمستانی به شیشاپانگما به همراه سیمون مورو بود.او ۲ صعود ناموفق زمستانی به کی۲(انفرادی) و آناپورنا( به همراه پیوتر پوستلینک) نیز داشت.موراسکی در کاوش و اکتشاف به قلل دائولاگیری و ماناسلو در سن ۳۲ سالگی توی ارتفاع۵۵۰۰متری به داخل شکاف یخچالی(Crevasse) سقوط کرد و جان خود را از دست داد.