شروین جزایری که بود؟

در پای دیواره‌ی بند‌یخچال درمنطقه‌ی پس‌قلعه‌ی تهران ونزدیکی پناهگاه شیرپلا،جانپناهی وجود دارد به نام شروین ، راستی می‌دانید شروین که بود وچرا این جانپناه به نام او نامگذاری شد؟

جانپناه شروین با وسعت ۳۸مترمربع با ابعاد ۳×۵.۶ و ظرفیت خواب برای ۳۵ نفربا مصالح سنگ و سیمان و آهک وسقف اول بلوک وسقف دوم آهنی واقع دربند یخچال درسال ۱۳۵۲ توسط باشگاه کاوه ساخته شد تا یاد رشادت کوهنورد جوان زنده یاد شروین جزایری برای همیشه در تاریخ کوهنوردی ایران زنده بماند.

شروین جزایری متولد۵مرداد سال ۱۳۳۳ در تهران محله‌ی سیدنصرالدین به دنیا آمد.تحصیلات ابتدایی را درمدرسه‌ی بختیاری واقع درپشتخیابان دانشگاه به اتمام رسانید، پسری لاغر با قد۱۸۰ سانتیمتر که دارای چشمانی نافذ بود. عاشق کوه بود،همیشه اوقات فراغتش را به ورزش کوهنوردی و سنگنوردی می‌پرداخت از۱۵ سالگی به کوه می‌رفت،عضو رسمی باشگاه کاوه واقع در خیابان بهار بود که درحال حاضر فعالیتی ندارد. دوره‌های کوه‌پیمایی وسنگنوردی را گذرانده بود. همنوردان او آقایان مهدی مینویی ، بیژن جوانفر، داود صانعی نژاد، جواد محسنی و کریم تاجدار بودند.

مصاحبه ی فصلنامه ی کوه با مادر شروین:

روزپنج شنبه۹شهریور سال۱۳۵۱ اینطورکه مادر شروین حکایت کرده وقتی از اداره به منزل برمی‌گردد، شروین رادرحال دوختن پارگی کوله‌اش می‌بیند که قبلا"خودش باچرخ خیاطی قدیمی آن‌را دوخته بوده ، آماده‌ی رفتن به کوه بوده که مادر به او می‌گوید بازهم قصد رفتن به کوه را دارد؟ که در پاسخ می‌گوید این دفعه بار آخر است که به کوه می‌روم چون هفته‌ی دیگر اسامی قبول‌شدگان کنکور را اعلام می‌کنند، یا باید دانشگاه بروم یا سربازی و دیگر فرصتی برای رفتن به کوه ندارم.

روز یاد شده روی دیواره‌ی۲۰۰ متری بندیخچال درحال سنگنوردی بوده که حدود۱۵متر انتهای آن میخ ازشکاف درآمده و شروین این را اعلام می‌کند و بلافاصله پاندول می‌شود و بعد سقوط می‌کند. زمان سقوط با خودش سنگ هم می‌برد که این سنگ‌ها روی مخچه‌ی او اصابت می‌کنند. جوادمحسنی وکریم تاجدار هم به پایین پرت می‌شوند. جوادمحسنی زمان سقوط،  سنگ به شکمش کشیده می‌شود و شکم او دچار پارگی می‌شود، آقای تاجدار نیز از ناحیه‌ی کمر به شدت آسیب می‌بیند. همگی به بیمارستان رضا پهلوی سابق (شهدای میدان تجریش) منتقل می‌شوند،که شروین جان می‌سپارد و آقای تاجدار از آن تاریخ به بعد کوهنوردی را به دلیل آسیب شدیدی که دیده بوده به کلی کنار می‌گذارد.

درمراسم هفت شروین اسامی قبول شدگان کنکور اعلام و شروین درمدرسه‌ی عالی علوم بانکی قبول می‌شود، جواد محسنی هم دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران که بعد ازانقلاب شهید می‌شود. یک روز بعد ازمراسم چهلم شروین باشگاه کاوه مادر او را به پس‌قلعه دعوت می‌کند. بعد از دو راهی گذرمهدی ، جمعیتی از دختر و پسر تا بندیخچال ایستاده بودند وکیسه‌های شن وماسه را دست به دست می‌دادند. اومی‌گوید وقتی این همه شور و همبستگی را درمردم دیدم حس کردم شروین کنار ماست وخودم هم به میان جمعیت برای کمک رفتم.

او به مادرش گفته بوده "من عاشق کوه هستم و آرزو دارم  در کوه بمیرم"

اوکه هنگام مرگ فقط ۱۸ سال داشت درقطعه ۸ بهشت زهرا، ردیف ۶۵، شماره ۳۹ برای همیشه آرمیده است.

پی‌نوشت:

۱)ارتفاع جانپناه شروین از سطح دریا ۲۷۰۰ متر است.

۲)ارتفاع دیواره ی بنده یخچال ۲۰۰ متر می‌باشد.

۳)جانپناه را بچه‌های دو گروه کاوه و آرش با هم ساختند.

۴) بندیخچال منطقه‌ای است که دارای سنگهای طبیعی مناسب برای کسانی که صخره‌نوردی کار می‌کنند می‌باشد.تعدادی از سنگهای این منطقه دارای اسم‌های خاص می‌باشد.سنگهای سلام، آلبرت،پارس،مریم،کلاهک،چکمه،عقاب و ...

۵)پاندول:وقتی صعود کننده صعودش تمام می‌شود یا نمی‌تواند صعودش را تمام کند ،به دلیل داشتن هارنس سقوط نمی کند.(هارنس کمربندیه که صعود کننده میپوشه و طنابش رو به اون وصل میکنه و وقتی از رو مسیر کنده شد انگار روی یه صندلی نشسته که به اون هارنس میگن) وقتی صعود کننده از روی مسیر کنده می‌شود چند متر به پایین می‌رود که این چند متر به انرژی کشسانی طناب مربوط می‌شود که به این پاندول شدن می‌گویند، برای مبتدی‌ها خیلی ترسناک هست ولی کم کم عادت میکنند.
۶)عکس شروین را نداشتم.