قله دماوند که نمادی از ایران به شمار می رود، تا ۲۰۰ سال آینده از جغرافیا به تاریخ منتقل می شود. این ، نتیجه محاسبات دکتر اسماعیل کهرم ، فعال و متخصص محیط زیست است.
به گزارش عصرایران ، این استاد محیط زیست که در یک گفت و گوی زنده رادیویی شرکت کرده بود ، با ابراز نگرانی از آینده قله دماوند گفت:معدن های “پوکه” سال هاست که پیکره دماوند را می تراشند و از بین می برند به گونه ای که در هر روز بین ۵۰۰ تا ۸۰۰کامیون از کوه دماوند ، پوکه می برند و باعث نااستواری این قله می شوند. ادامه این روند در دراز مدت ، باعث از بین رفتن تدریجی دماوند خواهد شد.
وی افزود: چراهای بی رویه نیز پوشش گیاهی دماوند را از بین می برد و موجب فرسایش خاک ان می شود. به علاوه اعزام مکرر گروه های چند هزار نفری به این قله ، آسیب های متعددی را بر آن وارد می کند.
کهرم تصریح کرد: بر اساس محاسباتی که انجام داده ام ، اگر وضعیت نگهداری دماوند به همین شکل ادامه یابد و از جمله فکری به حال برداشت های کلان پوکه از این کوه نشود ، ظرف مدت ۲۰۰ سال، قله دماوند از بین خواهد رفت و ما، چیزی بدین نام نخواهیم داشت.
ابراز نگرانی این استاد محیط زیست راجع به سرنوشت قله دماوند در حالی است که سال هاست دوستداران محیط زیست ، نسبت به برداشت های وسیع پوکه از معادن دماوند به ویژه در ارتفاعات بالا ، هشدار می دهند ولی این روند همچنان ادامه دارد.
تصویری از روی قله ی دماوند و دهانه ی آن
پوکه ، در ساختمان سازی به کار می رود و دماوند یکی از منابع این ماده معدنی است. با این حال ، به دلیل ساختار خاک این کوه ، که انسجام و چسبندگی ندارد ، هر گونه فعالیت معدنی در آن که مستلزم حفاری های متعددی و راه سازی های وسیع برای رسیدن به معدن است ، باعث ریزش تدریجی کوه می شود. این مساله در ارتفاعات بالاتر ، نمود بیشتری دارد و خطرناک تر است.
با توجه به ارزش اندک پوکه معدنی در برابر اهمیت قله دماوند ، فعالان محیط زیست خواستار آنند که فعالیت معادن پوکه به ویژه در ارتفاعات متوقف شود زیرا کنده شدن روزانه صدها کامیون از پیکر این کوه و ریزش های ناشی از آن ، آینده ای جز تخریب گستره این قله و از بین بردن آن نخواهد داشت.
20 كارگر و 2 بنا، يخچال‌های غربی دماوند را تخريب كردند
No comments:
Post a Comment